ميدوني چرا اينجوريه؟ چون
مرغ باغ ملكوتم نيم از عالم خاك.......آدم آورد در اين دير خراب آبادم
منم هروقت به آسمون شب نگاه ميكنم اونچنان از خود بيخود ميشم كه ميترسم قالب تهي كنم. چون ميدونم زميني نيستم. بايد برم. هممون بايد كوچ كنيم. بانگ الرحيل رو مدتهاست زدن. مشكل ما شنواييمونه. گوشهامون سنگينه. و لهم اذان لا يسمعون بها. يا شايدم بعضي هامون تو كوير بي معرفتي دنيا مرده باشيم. و ما انت بمسمع من في القبور.
تو رفتي و از نزديك سكوي پرتاب هزارن نجات يافته و به فلاح رسيده رو ديدي. دعا كن ما هم زودتر به اونها ملحق بشيم.بخدا اينجا جاي موندن نيست. اينجا سالن امتحانه.يه ربع هم بيشتر وقت نداريم.
يا حق